De overgang naar het ouderschapvalt op als de meest consistent gedocumenteerde moeilijke periode. Een meta-analyse uit 2022 van 49 empirische studies vond dat de huwelijks tevredenheid een matige daling vertoont tussen zwangerschap en 12 maanden postpartum, en een kleine afname tussen 12 en 24 maanden postpartum voor beide geslachten. Ouders ervaren een significant scherpere daling in tevredenheid vergeleken met niet-ouderlijke koppels vanaf de prenatal periode tot 12 maanden postpartum.

Gezinnen met jonge kinderen en tieners staan voor voortdurende uitdagingen. Onderzoek met structurele vergelijking modeling identificeerde "gezinnen met jonge kinderen" en "gezinnen met tieners" als belangrijke negatieve voorspellers van huwelijks tevredenheid, waarbij een deel van 85% van de variabiliteit in huwelijksuitkomsten werd verklaard. Studies geven aan dat wanneer kinderen de puberteit bereiken, conflicten kunnen toenemen, waardoor deze periode "een van de kritische periodes voor de huwelijksrelatie op middelbare leeftijd" is.

Vroeg huwelijksjaren vormen een hoog risico. Onderzoek toont aan dat "de vroegste jaren van het huwelijk de hoogste kans op scheiding hebben, althans na ongeveer het eerste jaar. Daarna neemt de kans op scheiding snel toe." Mensen die trouwen in hun tienerjaren hebben twee tot drie keer meer kans op scheiding dan mensen die trouwen in hun twintiger jaren of later.

Middellifelijke transities creëren relatie-stress. Longitudinale studies die koppels 15 jaar volgden, vonden dat "de periode in de levenscyclus van het gezin samenhangt met het laagste punt in huwelijks tevredenheid" wanneer koppels tiener-kinderen hebben tijdens de middelbare leeftijd. Deze periode valt samen met "elke partner waarschijnlijk tussen de 40-50 jaar, hun levens herbeoordelend en de betekenis ervan herdefiniërend terwijl ze ook omgaan met het ouder worden van hun ouders."

Contradictory Findings on Later Life

InteContradictory Findings on Later Lifeong> toont gemengde resultaten. Sommige longitudinale studies vonden dat "verhuizen naar een lege neststatus samenhing met significante verbeteringen in de huwelijks (maar niet levens) tevredenheid van vrouwen." Onderzoek dat vrouwen 18 jaar lang volgde, liet zien dat "vrouwen die de overgang naar een leeg nest maakten, tevredener waren over hun huwelijk vergeleken met vrouwen die nog kinderen thuis hadden."

Belangrijk onderzoeksinzicht

Recent longitudinaal onderzoek met behulp van latente klassegroeianalyseBelangrijk onderzoeksinzichtOm, onthulde dat "67,6% van de koppels werd ingedeeld in klassen gekenmerkt door onbeduidende verandering in huwelijks tevredenheid over de gehele duur van de studie." Koppels die significante achteruitgangen ervaarden, waren meestal "koppels die relatief stressvolle levens-overgangen doormaken (bijvoorbeeld nieuwe ouders) en koppels die aanvankelijk minder tevreden waren."

Het onderzoek wijst consistent opgrote levensovergangen; met name de komst van kinderen, het ouderschap van jonge kinderen tot adolescentie, en uitdagingen op middelbare leeftijd; als de periodes waarin huwelijken de grootste druk ondervinden.